Waldon verkefni

Kjarni kenningar Geoffrey Waldon byggist á að forsenda alls mannlegs skilnings komi beint frá því að skipuleggja hreyfimynstur í tíma og rúmi. Skilningur kemur sem sagt út frá hreyfingu. Út frá þessu byggir hann nálgun sína á því hvernig má styrkja og þroska almennan skilning einstaklingsins með ákjósanlegum aðstæðum til að læra að læra. Mikil áhersla er á virkni einstaklingsins, að hann framkvæmi af innri hvöt og fái innri umbun en ekki vegna utanaðkomandi stýringar eða utanaðkomandi umbunar. Nálgunarleiðin veitir einstaklingnum tækifæri til að fara aftur á „byrjunarreit“ og læra eins og ung börn gera. Einstaklingurinn er „byggður upp frá grunni“ og honum gert kleift að upplifa hreyfingar sem þróa almennan skilning hans á „hvernig hlutirnir virka“.

Fyrirkomulag þjálfunarstundar

Í þjálfunarstund situr þjónustunotandi við borð með verkefni fyrir framan sig og starfsmaður stendur eða situr fyrir aftan og handstýrir þjónustunotandanum eftir þörfum.

Starfsmaður reynir að beina sem minnstri athygli að sér. Hann forðast að tala eða nota augnasamband því það getur truflað þjónustunotandann við að finna sjálfur skilning. Á þennan máta upplifir einnig þjónustunotandinn frekar að hann sé einn að vinna verkefnið og þar með minnkar pressan á að þurfa að standast ákveðnar kröfur og áhyggjur yfir að það verði minnst á þau mistök sem hann kann að hafa gert.

Velja þarf verkefni sem eru innan getumarka þjónustunotenda, hann á að hafa ánægju af verkefninu alveg eins og þegar börn eru að leika sér. Það að geta tekist á við verkefnið veitir honum ánægju sem verður hvatning til að gera meira og prófa sig áfram. Hann á ekki að finna fyrir vanmætti/getuleysi.

Þjónustunotandinn getur streist á móti í fyrstu ef hann hefur ekki gert verkefni áður. Eftir nokkrar þjálfunarstundir fer hann hins vegar að skilja hvað þetta gengur út á. Grundvallar atriði er að hann upplifi ánægju af eigin athöfnum við að gera verkefnin. Því meira sem hann leggur sig fram því meiri ánægju finnur hann.

Það á ekki að hrósa þjónustunotanda í þjálfunarstund né eftir að henni lýkur því hann á að gera verkefnið ánægjunnar vegna (innri umbun) en ekki vegna hrós (ytri umbun).

Þegar þjónustunotandi hefur lokið þjálfunarstund segir þjálfi ‘‘Waldon þjálfunarstund er lokið‘‘.

Það sem er unnið er gert með markvissum, ýktum hreyfingum þar sem allt líkamsrými einstaklingsins er notað. Einstaklingurinn teygir sig langt fram, til hliðar og aftur fyrir sig þannig að farið er 360° hring. Hægri og vinstri hönd eru notaðar til skiptis og miðlína er krossuð. Æskilegt er að þjálfunarstundin sé daglega í um eina klukkustund og til að byrja með getur einstaklingurinn þurft handstýringu til að hann viti hvernig á að gera.

Verkefnin

Skilningur á fyrstu stigum er styrktur með því að slá í, skafa og setja á sinn stað. Það leiðir til stigs þar sem samfella er í hegðun, það er að segja hæfileikinn til að halda áfram og para saman, taka í stundur, raða, stafla og krota. Sem leiðir svo til stigsins þar sem einstaklingurinn lærir að læra í gegnum það að finna hvað passar saman, flokkun, að raða, að byggja, teikna og kóðun.

• Að staðsetja

taka hluti upp og setja þá niður; grípur, heldur í og sleppir.

• Að stafla

með því að stafla hlutum upp uppgötvar einstaklingurinn eiginleika hluta, t.d. þyngd, stærð, áferð, hvernig hlutirnir hreyfast og detta ef þeir eru settir ofan á hvorn annan.

• Að slá í

er grundvöllur þess að einstaklingurinn geti að gripið um, haldið og notað verkfæri t.d. skeið, að þurrka og teikna

• Pörun

læra að þekkja hvað er líkt og hvað er ólíkt og getur safnað saman eins hlutum.

• Hvað passar saman

læra líkindi eða mun á hlutum og finna til dæmis út hluti sem eru svipaðir eða eiga saman.

• Flokkun

áttar sig á að hlutirnir geti verið eins/svipaðir og að hægt er að skipta þeim í flokka/tegundir. Þetta krefst þess að grunnur sé kominn að staðsetningu, pörun og hvað passar saman t.d. litir, dýr, húsgöng, faratæki.

• Röðun

krefst flókinnar hugsunar þar sem raðað er í línu: að stafla, daglegar venjur, lög, hrynjandi, klæðnaður, tal s.s. stærri/minni, meira/minna, rauður- blár- rauður – blár, O+ O+|O+|O+|, ….

• Að byggja

skilningur á þrívídd og tengslum milli ólíkra hluta og krafta, þ.e. skilningur á tengslum í rými. Grunnur að þessu er að staðsetja, stafla, hvað passar saman og flokkun.

• Krot og teikning

Skilningur á rými í tvívídd, er nauðsynlegt til að skilja tákn.

• Kóðun

Skilningur á að eitt getur staðið fyrir/merkt annað. Þetta þróast aðeins þegar allt ofangreint er til staðar og samtengt.